De Saint-Georges kerk is een van de 11 kerken van de parochie Saint-Jean-Baptiste. Dit gebouw in barokstijl, dat onder het beschermheerschap van Saint-Georges werd geplaatst, ontstond pas echt in 1795 toen de twee parochies van Veigy en Foncenex werden herenigd.
De gemeente Veigy-Foncenex werd, zoals de naam al doet vermoeden, in 1795 gevormd door de fusie van twee naburige parochies waarvan de geschiedenis moeilijk met elkaar in overeenstemming te brengen is.
De kerk van Veigy-Foncenex is een mooi voorbeeld van een gebouw ontworpen door architecten uit Vallesia; samen met de kerk van Eloise en Sentine is het het meest westelijke voorbeeld in de Savoie van hun invloed in de barokperiode.
De bouw werd voltooid in 1717, maar het interieur was pas klaar in 1729, de datum die op de cartouche van het altaarstuk staat. De kerk is regelmatig georiënteerd en kruisvormig van plattegrond. Je komt binnen via een klokkentoren-poort, die wordt gevolgd door een travee met daarop een galerij die rust op twee zuilen. Er is een kruisgewelf met een centraal medaillon in de vorm van een kruisbloem dat de dwarsbalken van het dwarsschip ontvangt. Een uitspringend hoofdgestel boven de pilasters loopt rond het interieur.
Boven het hoofdaltaar hangt een prachtig barok altaarstuk. Twee gedraaide zuilen, versierd met druivenranken en druiventrossen, omlijsten een schilderij van de Opstanding, waarboven een voorstelling van God de Vader. Aan weerszijden staan beelden van Sint Joris, beschermheilige van de kerk, en Sint Maurits.
De kerk van Veigy-Foncenex is een mooi voorbeeld van een gebouw ontworpen door architecten uit Vallesia; samen met de kerk van Eloise en Sentine is het het meest westelijke voorbeeld in de Savoie van hun invloed in de barokperiode.
De bouw werd voltooid in 1717, maar het interieur was pas klaar in 1729, de datum die op de cartouche van het altaarstuk staat. De kerk is regelmatig georiënteerd en kruisvormig van plattegrond. Je komt binnen via een klokkentoren-poort, die wordt gevolgd door een travee met daarop een galerij die rust op twee zuilen. Er is een kruisgewelf met een centraal medaillon in de vorm van een kruisbloem dat de dwarsbalken van het dwarsschip ontvangt. Een uitspringend hoofdgestel boven de pilasters loopt rond het interieur.
Boven het hoofdaltaar hangt een prachtig barok altaarstuk. Twee gedraaide zuilen, versierd met druivenranken en druiventrossen, omlijsten een schilderij van de Opstanding, waarboven een voorstelling van God de Vader. Aan weerszijden staan beelden van Sint Joris, beschermheilige van de kerk, en Sint Maurits.
