Tentoonstelling van zwart-wit foto's.
Tentoonstelling georganiseerd door de vereniging Criou livres.
Tentoonstelling georganiseerd door de vereniging Criou livres.
Jean-Pierre Verrue werd in 1949 geboren in de buitenwijken van Lille. Als fervent fotograaf maakte hij van zijn passie zijn beroep en volgde hij een opleiding aan het prestigieuze Institut Saint Luc in Tournay, België.
In de jaren 1970 richtte hij Obert & Verrue op, een fotografiebedrijf in Lille dat zou uitgroeien tot een van de grootste in Noord-Frankrijk. Toen de tijd rijp was voor digitale fotografie, volgde Jean-Pierre Verrue verdere opleidingen aan de universiteit van Lille.
Nu hij zich in onze valleien heeft gevestigd, blijft hij het beste maken van alles wat hem in het oog springt en is hij altijd bereid om zijn werk te delen.
Étienne en ik [uittreksel uit het manifest van de tentoonstelling, door Olivier Sirven].
Étienne is 20 jaar oud. Hij vecht in de oorlog. Zijn oorlog. Hij was een patriot en verzetsstrijder tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Daar heette hij Esteban.
Jean-Pierre is 10 jaar oud. Hij herinnert zich nog de dag dat Huguette aan de deur van zijn ouderlijk huis in Bergen en Baroeul verscheen. Misschien had hij al geraden dat deze vrouw en haar man Étienne hem zijn hele leven zouden vergezellen?
Jean-Pierre is meer dan 70 jaar oud. Deze zwarte map met teksten en foto's heeft hij altijd dicht bij zich gehouden. Ook hij was amper 20 toen hij als student fotografie aan de Saint-Luc school in Doornik, België, dit fotografische werk over Étienne maakte.
Deze doorkijkjes door de eeuwen heen kunnen niemand onverschillig laten.
Jean-Pierre fotografeerde Étienne op vertrouwde plekken: het huis van zijn ouders,
de flat van Étienne en Huguette. We zien voorwerpen uit het familiebezit: een lamp uit de jaren 1950, een platenspeler, een bank. Er hangt ook een stuk van een schilderij boven de bank, een schilderij dat Jean-Pierre zelf schilderde toen hij nog een jonge kunstenaar was in Saint Luc.
Al deze caleidoscopische elementen van het geheugen komen samen om een mentaal beeld te vormen dat op zijn kop wordt gezet en tot leven komt, zoals Jean-Pierre ons vandaag laat zien.
De opnames werden in drie maanden gemaakt, van september tot december 1967. Zes filmrolletjes waren op. Jean-Pierre vond ze terug, digitaliseerde ze en presenteert ze nu op groot formaat, met de originele teksten.
Zonder voorbehoud
In de jaren 1970 richtte hij Obert & Verrue op, een fotografiebedrijf in Lille dat zou uitgroeien tot een van de grootste in Noord-Frankrijk. Toen de tijd rijp was voor digitale fotografie, volgde Jean-Pierre Verrue verdere opleidingen aan de universiteit van Lille.
Nu hij zich in onze valleien heeft gevestigd, blijft hij het beste maken van alles wat hem in het oog springt en is hij altijd bereid om zijn werk te delen.
Étienne en ik [uittreksel uit het manifest van de tentoonstelling, door Olivier Sirven].
Étienne is 20 jaar oud. Hij vecht in de oorlog. Zijn oorlog. Hij was een patriot en verzetsstrijder tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Daar heette hij Esteban.
Jean-Pierre is 10 jaar oud. Hij herinnert zich nog de dag dat Huguette aan de deur van zijn ouderlijk huis in Bergen en Baroeul verscheen. Misschien had hij al geraden dat deze vrouw en haar man Étienne hem zijn hele leven zouden vergezellen?
Jean-Pierre is meer dan 70 jaar oud. Deze zwarte map met teksten en foto's heeft hij altijd dicht bij zich gehouden. Ook hij was amper 20 toen hij als student fotografie aan de Saint-Luc school in Doornik, België, dit fotografische werk over Étienne maakte.
Deze doorkijkjes door de eeuwen heen kunnen niemand onverschillig laten.
Jean-Pierre fotografeerde Étienne op vertrouwde plekken: het huis van zijn ouders,
de flat van Étienne en Huguette. We zien voorwerpen uit het familiebezit: een lamp uit de jaren 1950, een platenspeler, een bank. Er hangt ook een stuk van een schilderij boven de bank, een schilderij dat Jean-Pierre zelf schilderde toen hij nog een jonge kunstenaar was in Saint Luc.
Al deze caleidoscopische elementen van het geheugen komen samen om een mentaal beeld te vormen dat op zijn kop wordt gezet en tot leven komt, zoals Jean-Pierre ons vandaag laat zien.
De opnames werden in drie maanden gemaakt, van september tot december 1967. Zes filmrolletjes waren op. Jean-Pierre vond ze terug, digitaliseerde ze en presenteert ze nu op groot formaat, met de originele teksten.
Zonder voorbehoud
